Bekende gitaristen en hun gear

Sommige gitaristen hebben zo’n herkenbaar geluid dat je ze na een paar noten al herkent. Hun sound is niet alleen het resultaat van techniek en gevoel, maar ook van de apparatuur die ze gebruiken. Van vintage versterkers tot moderne effecten: het is vaak een samenspel van slimme keuzes en persoonlijke voorkeuren. In dit artikel duiken we in het gear-gebruik van beroemde gitaristen én hoe jij hun klank kunt benaderen.

Of je nu net begint met gitaarspelen of al jaren bezig bent: het is fascinerend om te ontdekken hoe jouw helden hun unieke toon creëren. Door naar hun keuzes te kijken, leer je ook veel over wat jij zelf belangrijk vindt in een gitaar, versterker of pedaal.

Klassieke helden

Jimi Hendrix

Sound: explosief, expressief, met veel wah en fuzz.
Gear: Fender Stratocaster, Marshall versterkers, Fuzz Face, Vox Wah.
Tip: Zet je fuzz vóór de wah in de keten en houd je volumeknop in de gaten voor dynamiek.

Hendrix was niet bang om te experimenteren. Hij gebruikte feedback als muzikaal element en speelde vaak met omgekeerde rechtshandige gitaren. Wat hem uniek maakte, was zijn vermogen om chaos te laten klinken als kunst. Zijn invloed is nog altijd voelbaar in blues, rock en psychedelische muziek.

Eric Clapton

Sound: warm, bluesy met een middenscoop.
Gear: Fender Stratocaster (“Blackie”), Fender Twin Reverb, mid boost circuit.
Tip: Gebruik je toonregeling actief, en oefen met handmatige vibrato.

Zijn solo in ‘Layla’ blijft een voorbeeld van hoe eenvoud en emotie perfect samengaan. Clapton was een van de eersten die het podium opging met een “cranked” buizenversterker voor extra warmte. Hij stapte ook over van Gibson naar Fender en veranderde daarmee zijn klank drastisch.

Stevie Ray Vaughan

Sound: vet, zwoel en rauw tegelijk.
Gear: Fender Strat, dikke snaren (.013), Tube Screamer, Fender amps.
Tip: Zet je action iets hoger en speel met je vingers voor meer expressie.

Vaughan’s agressieve stijl en dikke snaren gaven zijn toon een rauwe rand. Hij speelde met enorme kracht en een ongekende precisie. Zijn optredens stonden bol van energie, maar toch klonk hij altijd gecontroleerd.

David Gilmour

Sound: ruimtelijk, melodisch, met veel delay en sustain.
Gear: Fender Stratocaster, Hiwatt versterkers, Big Muff, Binson Echorec.
Tip: Werk aan je frasering en laat noten ademen in plaats van zoveel mogelijk te spelen.

Gilmour’s toon is minder technisch maar des te emotioneler. Zijn solo’s zijn kleine composities op zich. Hij maakte veel gebruik van layering, wat zijn gitaarspel een dromerig karakter gaf.

Jimmy Page

Sound: rauw, donker en creatief.
Gear: Gibson Les Paul, Marshall Plexi, Tone Bender fuzz.
Tip: Combineer open stemming met delay en speel ook eens met een vioolstok (zoals hij bij Led Zeppelin deed).

Page was een pionier in studiotechniek én live improvisatie. Zijn gear was soms simpel, maar zijn ideeën des te briljanter. Denk aan de combinatie van akoestische en elektrische lagen, en het gebruik van variabele microfoonopstellingen in de studio.

B.B. King

Sound: smooth, soulvol, met veel vibrato.
Gear: Gibson ES-355 (“Lucille”), Lab Series L5 amp.
Tip: Focus op frasering en toon, speel minder noten maar zeg meer.

B.B. King speelde bijna nooit akkoorden live. Alles draaide om emotie en gevoel, met een unieke benadering van bending en vibrato. Zijn toon was zijn stem.

Moderne meesters

John Mayer

Sound: smooth, bluesy met veel dynamiek.
Gear: PRS Silver Sky, Two-Rock versterkers, Klon Centaur.
Tip: Focus op dynamisch spel: hard-zacht verschil maakt zijn sound.

Mayer’s toon is een moderne interpretatie van de blues. Zijn gear is high-end, maar zijn techniek is toegankelijk. Zijn “thumb-over” akkoordenspel is een mooi studiepunt voor wie funk en blues wil combineren.

Tom Morello

Sound: industrieel, experimenteel.
Gear: Custom “Arm The Homeless” gitaar, Digitech Whammy, delay, killswitch.
Tip: Gebruik je pedalen als instrument, niet alleen als effect.

Morello bewijst dat je met beperkte middelen (veel van zijn gear is betaalbaar) een totaal uniek geluid kunt maken. Denk aan helikoptergeluiden, DJ-achtige scratches en bizarre modulaties. Hij is een meester in het denken buiten de lijntjes.

Ed Sheeran

Sound: ritmisch, akoestisch met loops.
Gear: Martin akoestische gitaren, Roland Loop Station.
Tip: Experimenteer met loopen zonder meteen te willen zingen.

Hij laat zien dat je als soloartiest een volle sound kunt bouwen. Door slimme timing en structuur klinken zijn live-opnames als een volledige band. Ook zijn stemgebruik en percussieve gitaarstijl dragen bij aan het totaalgeluid.

Tosin Abasi

Sound: modern, gelaagd en extreem technisch.
Gear: Abasi Concepts 8-snarige gitaren, Fractal Audio Axe-Fx.
Tip: Oefen je legato- en hybrid picking-techniek.

Tosin combineert jazz, metal en klassieke invloeden tot een compleet eigen stijl. Zijn sound is het resultaat van zowel virtuoos spel als high-tech modelling gear. Hij daagt traditionele structuren uit en gebruikt zijn extended range-instrumenten als volledige orkesten.

St. Vincent (Annie Clark)

Sound: arty, hoekig, met veel textuur.
Gear: Music Man signature model, effecten van EarthQuaker Devices en Strymon.
Tip: Durf buiten de lijntjes te kleuren en werk met ritme als expressiemiddel.

St. Vincent gebruikt effecten niet alleen om te versieren, maar als een fundamenteel onderdeel van haar klankpalet. Haar songs zitten vaak vol met onverwachte geluiden en verrassende gitaarlagen.

Mark Knopfler

Sound: clean, melodieus, vaak zonder plectrum.
Gear: Gibson Les Paul, Fender Stratocaster, Soldano amps.
Tip: Speel met je vingers en oefen op toonvorming en precisie.

Knopfler’s sound bij Dire Straits is direct herkenbaar. Zijn fingerpicking techniek zorgt voor een zachte, ronde klank die goed contrasteert met meer agressieve stijlen.

Zo krijg je hun sound (zonder duizenden euro’s)

Je hoeft geen exacte kopie te maken van de gear. Wat telt is:

Het type gitaar (single coil vs humbucker)
Het soort versterker (bijvoorbeeld een cleane buizenversterker of juist een overstuurde transistoramp)
Een paar slimme pedalen (fuzz, delay, wah)

Voorbeeld: Een Stratocaster met een simpele fuzz en clean amp brengt je al dicht bij Hendrix.

Wil je richting John Mayer? Probeer een Stratocaster met een overdrive en een buizenversterker met veel headroom. Voor een Morello-achtig geluid volstaat een eenvoudige gitaar, een Whammy en creativiteit.

Vergeet niet dat je vingers en speelstijl minstens zo belangrijk zijn als je apparatuur. Oefen met palm muting, bends, vibrato en toonregeling. Besteed ook aandacht aan je aanslagtechniek en de manier waarop je noten verbindt.

Hier vind je hun muziek

Wil je de riffs en solo’s van deze gitaristen zelf leren spelen? Op de akkoorden & tabs pagina vind je een overzicht van bekende nummers, inclusief akkoordenschema’s en eenvoudige tabulatuur.

Meer inspiratie

Je hoeft geen tweede Hendrix of Mayer te worden. Laat je inspireren, experimenteer, en ontwikkel een sound die echt bij jou past. Want uiteindelijk is dat de meest herkenbare klank die er is. De klank die alleen jij kunt maken.